Literatuur
- Haslinghuis, E.J. & H. Janse, Bouwkundige termen. Verklarend woordenboek van de westerse architectuur- en bouwhistorie. Leiden (Primavera Pers), 19973e druk, sterk uitgebreid [644 blz. ISBN 90.74310.33.8]. Hierin "Drijfsteen": blz. 155 (lichte kunststeen van bims e.d. en portlandcement. Ook 'zwemsteen' en soms 'tufsteen' genoemd)
- Kloes, J.A. van der, Handleiding voor den metselaar. Leiden (Brill), 1900 [59 blz. ISBN -]. Hierin "Drijfsteen": blz. 23-24 ("Een zeer inheemsch geworden metselmateriaal is de drijfsteen uit Rijn-Pruisen, die uit puimsteengruis en hydraulische kalk wordt vervaardigd en daardoor een zeer gering gewicht heeft. Een drijfsteenwand van 12cM. dikte weegt niet meer dan 91 KG. per M2. De drijfsteen is in drie formaten in den handel; 25 x 12 x 10, 25 x 12 x 7.5 en 26 x 16 x 10 cM.; bovendien maakt men ook gatsteenen voor rookkanalen en zelfs profielsteenen van hetzelfde materiaal. Hij wordt ten onzent zelden anders dan tot binnenmuren en vakwerk (tusschen houten stijlen en regels) verwerkt. In Duitschland voert men er belangrijke werken in uit op het gebied van fabrieks- en gewelfbouw; zelfs fabrieksschoorsteenen worden ervan gebouwd. Zijn vastheid is niet groot, doch voldoende; aan zijn ruw oppervlak hecht de mortel zeer vast en door zijn poreusheid biedt hij dezelfde voordeelen aan, die hiervoren bij den hollen baksteen werden opgegeven" - dit is de relevante tekst volledig)
- Kooij, Ben, "De opkomst en ondergang van drijfsteen", in de rubriek 'Kennis'. In: Nieuwsbrief RDMZ [ISSN 1566.7049], 01-2006 [nr 1], blz. 7
- Stenvert, Ronald & Gabri van Tussenbroek & Karel Emmens & Ronald Glaudemans & Jan van der Hoeve & Koos Steehouwer Inleiding in de bouwhistorie. Opmeten en onderzoeken van oude gebouwen. Utrecht (Matrijs, in samenwerking met de Stichting Bouwhistorie Nederland), 2007. [216 blz. ISBN 978.90.5345.316.2]. Hierin "Drijfsteen": blz. 105 (vorm van kalkzandsteen, vervaardigd van gemalen vulkanisch puimsteengruis (bims).)